Από την Αρχαία Ελλάδα έως τον Μεσαίωνα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τη βλέννα του σαλιγκαριού για ιατρικούς σκοπούς. Βοήθησε στην ανακούφιση του φλεγμονώδους δέρματος και των γαστρεντερικών ελκών και στη θεραπεία του βήχα όταν χρησιμοποιείται σε σιρόπι. Επιπλέον, πριν από δεκαετίες, στη Νότια Ιταλία, οι άνθρωποι συνέλεγαν τα μονοπάτια για να θεραπεύσουν διάφορες δερματικές βλάβες, όπως δερματίτιδα, ελαφριά ακμή, κονδυλώματα και κάλους.

Τα οφέλη του εκχυλίσματος σαλιγκαριού στην περιποίηση του δέρματος ανακαλύφθηκαν επίσημα από τον Δρ. Rafael Abad Iglesias, Ισπανό ογκολόγο τη δεκαετία του 1960.

Η πρώτη μάρκα περιποίησης δέρματος με κρέμες με βάση τη γλίτσα σαλιγκαριού ιδρύθηκε από μια οικογένεια της Χιλής που είχε εκτροφείο σαλιγκαριών. Μέσα από πολλές ημέρες χειρισμού αυτών των σαλιγκαριών, αναγνώρισαν ότι το δέρμα τους έγινε πιο απαλό και καθαρό, με τις ουλές και τα κοψίματα από μεταλλικούς κλωβούς να μειώνονται αισθητά.

Η πλούσια περιεκτικότητα του σε αλλαντοΐνη, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, γλυκολικό οξύ, πρωτεΐνες, ελαστίνη και κολλαγόνο κάνουν το εκχύλισμα σαλιγκαριού πολύτιμο για την φροντίδα του δέρματος.